Recursos TIC: clasificación xeral

Este artigo persegue a intencionalidade de animar e motivar ao profesorado a introducir o uso dos recursos TIC na súa práctica docente habitual, ou se é o caso, a ampliar as posibilidades de actuación para aqueles e aquelas que xa os utilizan. Esperamos que poida servir de guía útil para buscar e seleccionar recursos educativos axeitados ás necesidades de cada quen, conscientes de que non se trata de buscar un cambio radical na práctica docente, se non de ir dando pequeniños pasos que nos axuden a perderlle o medo e a incorporarnos a este novo tren.

Desde hai media ducia de anos, a introdución das TIC nas escolas é unha realidade que non podemos obviar. No día de hoxe xa son moi poucas as familias que non dispoñen dun ordenador na súa casa coa correspondente conexión a internet, e o noso alumnado vai adquirindo destrezas a un ritmo vertixinoso e incorpora o uso das TIC dun xeito “natural”. Non convén de ningún modo que a escola se quede atrasada nesta aventura, pois corre o perigo de verse convertida nun lugar cavernoso e escuro á realidade do alumnado.

De seguido presentamos unha tipoloxía de recursos TIC que pretende seguir un modelo didáctico básico estruturado en catro pasos:

1) A busca e ampliación de información sobre un tema calquera;

2) A elaboración e procesamento desa información, realizada fundamentalmente mediante o traballo colaborativo do alumnado coa guía do profesor/a;

3) A comunicación do coñecemento construído, e

4) A avaliación.

O feito de que a avaliación figure no último apartado non implica que sexa ese o momento no que deba realizarse dun xeito illado, pois ben sabemos que a avaliación guía todo o proceso de ensino-aprendizaxe, desde o seu momento inicial, pasando polo formativo, ata  un momento final.

Existen moitas outras posibilidades de construír clasificacións de recursos, como poden ser por etapas educativas ou por materias de aprendizaxe, e que de feito xa se poden atopar na rede, pero ese tipo de clasificacións tampouco impiden que se meta nun mesmo saco un montón de recursos educativos de natureza moi diferente e que serven a moi diversos propósitos. Nós pretendemos ofrecer un modelo coherente cun enfoque didáctico centrado no traballo por competencias e as metodoloxías asociadas de traballos por proxectos, traballos por tarefas, traballo colaborativo, etc. onde o alumnado se convirte en protagonista da súa aprendizaxe. Esta tipoloxía inclúe dúas dimensións básicas dos recursos, como son os recursos entendidos como ferramentas e como contidos didácticos elaborados, e que se teñen presentes en cada unha das categorías da clasificación. Desde a nosa perspectiva queremos ofrecer unha visión global e secuenciada das diferentes posibilidades didácticas que nos ofrecen os recursos educativos, e en particular os recursos TIC.

Teñamos sempre presente que o obxectivo xeral da competencia dixital e de tratamento da información (e case se podería dicir que da educación en xeral) consiste en que o alumnado “poida dispoñer de habilidades para buscar, obter, procesar e comunicar información, e para transformala en coñecemento”. Este ambicioso obxectivo estanos pedindo a berros un cambio metodolóxico no que o sempre presente libro de texto deixe a un lado o seu papel protagonista nas escolas do século XXI, para cederllo aos verdadeiros protagonistas, o alumnado das nosas escolas.  Cada vez resoan con máis forza as críticas aos libros de texto. En palabras de Jordi Adell: “Los libros de texto son una desgracia en formato papel y en formato electrónico no hacen mas que mostrar sus muchas limitaciones. Ya se han criticado bastante desde el punto de vista ideológico, de su propuesta didáctica escolástica, de que desprofesionalizan a los docentes, etc. Los libros de texto “digitales” no tienen ningún futuro en la sociedad de la información.”(…) La pedagogía actual propone actividades más centradas en los estudiantes y menos en el docente, metodologías más activas, trabajo en grupo, investigación y elaboración de artefactos, desarrollo de competencias y no solo adquisición de conocimientos, etc.” Ver entrevista a Jordi Adell en Educaweb.

Nesta liña non está de máis lembrar  que os recursos web (entendidos tanto como ferramentas como contidos), non se esgotan nas populares actividades de consolidación de coñecementos ou reforzo para o alumnado, como as Jclic, flash, etc. Existen outras ferramentas cun potencial educativo moi superior, e que invitamos a experimentar, como son as ferramentas de traballo colaborativo: Blogs, Wikis, Webquests, Google Docs, eTwinning, as aulas virtuais ou as redes sociais. Sen dúbida son estas ferramentas as que nos ofrecen a posibilidade como docentes de sermos máis autónomos, máis responsables, máis creativos e en consecuencia mellores profesionais da educación.

Por último, sinalar que antes de comezar a utilizar recursos TIC, é conveniente unha reflexión previa sobre o soporte de software que se utiliza. A aínda escasa formación do profesorado neste ámbito condúcenos a utilizar sen máis reflexión aquilo que nos ben dado, ou imposto, por defecto, podemos dicir, nos nosos ordenadores. Estámonos referindo aquí á elección entre software libre e software privativo. Hai alguén aínda a quen se lle ocurra nos tempos de hoxe obrigar ao alumnado dunha escola a utilizar exclusivamente, por exemplo, zapatillas deportivas de marca, como Nike ou Adidas? Pois igual de escandalizados/as deberiamos quedar cando a este alumnado se lle “ofrece” exclusivamente traballar con Windows, Explorer ou Microsoft Word, todos produtos dunha compañía que monopoliza o mercado do software. Estes “pequenos detalles” son a alma do currículo oculto, que imperceptiblemente impregna a conciencia dos axentes educativos nun determinado modelo social e económico.  Existe unha alternativa plenamente válida para utilizar no sistema educativo, o software libre (Linux, Firefox, Chromium, OpenOffice, LibreOffice,…), legal e gratuíto, sen custo económico, e sostido nos valores de solidariedade, traballo en equipo e compartición do coñecemento. Por razóns de coherencia, é unha boa causa, aposta por ela. Para saber máis… http://ticarua.blogaliza.org/software-libre/

 

Propoñemos a seguinte clasificación:

1. Recursos para apoiar a exposición docente (as explicacións habituais do profesor/a) e para buscar información en internet.

2. Recursos para traballos colaborativos e traballo por proxectos

3. Recursos para elaborar e presentar a información

4. Recursos con exercicios e actividades de consolidación de coñecementos e reforzo para o alumnado

5. Outros recursos xeneralistas e de apoio (redes sociais docentes, departamento de orientación (PT, AL…), directorios de recursos…)

.

1. Recursos para acompañar unha exposición do profesor/a e para buscar información en internet

1.1. Buscadores : Google

1.2. Enciclopedias: wikipedia. Autodefinida como un esforzo colaborativo por crear unha enciclopedia gratis, libre e accesible para todos/as.

1.3. Dicionarios

Dicionario da RAG

1.4. Xornais

1.5. Webs con contidos educativos

Museo Nacional do Prado: Conta con recursos como zona de xogos ou audioguías infantís.

Proxecto Biosfera (Para a ESO),  Naturaleza Educativa...

1.6. Vídeos: Youtube,  Vimeo, Google Vídeos… Documentais… TV…

1.7. Infografías (Eroski Consumer)

1.8. Podcast: audiolibros

1.9. Presentacións OpenOffice

1.10. Contidos educativos (secuencias didácticas): Agrega

Repositorio de contidos dixitais educativos, validados pedagoxicamente, de acceso gratuíto, e elaborados pola comunidade docente.

.

 

2. Recursos para traballos colaborativos e traballo por proxectos

2.1. Ferramentas básicas: correo electrónico, chat, traballo colaborativo en rede (Google docs).  Google Docs é unha ferramenta que permite a creación de textos, presentacións ou follas de cálculo dentro dun navegador web de xeito colaborativo entre varios usuarios. Ademais, permítenos importar os nosos traballos xa feitos e exportalos para poder gardalos. Para utilizar estes servizos é preciso crear unha conta en GMAIL.

2.2. Webquests, cazas do tesouro

As WebQuest son actividades de análise de información obtida da rede. A primeira Webquest deseñouna a mediados dos 90, Bernie Dodge.

As webquests manteñen unha estrutura xeral na que se establecen unha serie de apartados:

• Unha introdución que contextualiza o traballo que se vai desenvolver.

• Unha tarefa que describe o traballo que se vai realizar.

• O proceso que determina o modo no que se obterá a información para levar a cabo con éxito a tarefa.

• A avaliación que establece o método de cualificación da actividade.

• E unhas conclusións finais que visualicen o obxectivo conxunto da actividade.

2.3. Tarefas, traballo por proxectos…

O traballo por proxectos de aula é unha das metodoloxías máis completas e axeitadas para desenvolver as competencias básicas no noso alumnado.

Con esta metodoloxía os alumnos e alumnas convértense nos protagonistas da súa aprendizaxe. Aprenden a presentar ideas, a debatir, a traballar en grupos, a buscar infomación e a traballar con esa información, seleccionándoa, procesándoa e elaborándoa para finalmente comunicala, xa oralmente ou mediante traballos escritos.

Unha introdución ao traballo por proxectos podemos vela neste enlace: https://sites.google.com/site/competenciasrua/practica-educativa/traballo-por-proxectos

E neste outro algunhas exemplificacións: https://sites.google.com/site/competenciasrua/practica-educativa/traballo-por-proxectos/exemplificacions-de-proxectos

CEPR Pablo de Olavide (Cádiz). Web con moitos recursos propios. Ten un amplo banco de actividades e tarefas deseñadas tendo en mente a adquisición das competencias básicas.  Recompilación efectuada por Benito García Peinado. Máis de 230 actividades, tarefas e materiais pensados para a preparación da proba de diagnóstico. Problemas, actividades, situacións, adiviñas, razoamentos,…

Eduteka (Proxectos de clase)  EDUTEKA é un Portal Educativo gratuíto de Colombia, xestionado pola Fundación Gabriel Piedrahita Uribe, que dedica un espazo importante aos proxectos de clase.

2.4. Ferramentas de traballo colaborativo: eTwinning

eTwinning fomenta a colaboración escolar a través das tecnoloxías da información e a comunicación (TIC) para que os centros escolares europeos se asocien, a curto ou a longo prazo, para traballar xuntos en proxectos sobre calquera tema.

2.5. Aulas virtuais:

Moodle: Os sistemas de xestión da aprendizaxe (LMS ou Learning Management Services) son aplicacións que se executan na rede e que están destinadas á formación non presencial ou e-learning. O seu obxectivo é fornecer todas as características da formación presencial nunha contorna virtual. Así, pódese xestionar o alumnado, os contidos formativos, as accións de avaliación, etc. Moodle permite a xestión de roles para distintos tipos de persoa usuaria e a incorporación de calquera tipo de material educativo e recursos. Permite a integración de elementos multimedia como audio e vídeo e a xestión de obxectos de aprendizaxe.

Nesta web temos información sobre como instalar e administrar un aula virtual con Moodle: http://recursos.cepindalo.es/course/view.php?id=17

Edmodo… Edmodo.com é un dos espazos máis cómodos para crear un aula virtual, xa que o acceso do alumnado está totalmente controlado e libre de calquera contido que poida ser prexudicial. Ademais, o espazo de traballo é moi claro e facilita a xestión de actividades calendarizadas, a comunicación entre todos os membros do grupo e o intercambio de ficheiros entre outras cousas.

2.6. Redes sociais:  Facebook, Twiter…

.

 

3. Recursos para elaborar e presentar a información

3.1. Presentación OpenOffice. Unha presentación web tamén pode elaborarse colaborativamente en Google Docs.

3.2. Blogs de aula , wikis… (portafolio, dossier…) Un blogue é un tipo de páxina web na que hai unha serie de anotacións consecutivas por orde cronolóxico inverso, é dicir, das máis recentes ás máis antigas. Podemos crear blogs de colexio, de aula, de profesores, de alumnado, etc., e ser utilizado con moi diversos fins.  Os wikis tamén son un tipo de páxina web que manteñen unha estrutura de libro, cun índice e os distintos capítulos, e o seu contido pode ser creado tamén de xeito colaborativo por múltiples usuarios.

(Blog de terceiro ciclo do CEIP de Quintela)

3.3. Recursos da web 2.0 A web 2.0 é como se denominan os servizos online que nos permiten elaborar un sinfín de contidos multimedia con contido educativo. A modo de exemplo, podemos ver:

3.3.1.  Vídeo (dotSUB…), podcast

3.3.2.   Mapas conceptuais: Gliffy, Mindomo… Artigo no blog “Mirando al infinito“

Os mapas conceptuais son representacións da información na que se establecen relacións (grafos) entre distintos conceptos (nodos) a modo de diagrama. É un xeito de representar a información dun xeito esquemático, claro, sinxelo e de fácil comprensión. Ver tamén esta Wiki sobre mapas conceptuais.

3.3.3. Liñas do tempo: Timerime Unha liña do tempo é tamén un gráfico no que sobre un segmento horizontal que mide un periodo de tempo imos engadindo datas e acontecementos sobre algún evento en particular.

3.3.4. Issuu: permítenos subir documentos en formato pdf para despois poder visualizalos e integralos en calquera blog, wiki, etc.

 

.

 

4. Recursos con exercicios e actividades de consolidación de coñecementos e reforzo.

4.1. JClic, LIM (ferramenta creada por Fran Macías), Ardora (José Manuel Bouzán)

EducaLIM

4.2. Actividades flash online

TIC 56: Recursos TIC para 3º ciclo de Primaria, de Alberto Armada

Todo Matemáticas, para 3º ciclo de Primaria, do Goberno de Canarias.

Recursos para nuestra clase (2º ciclo de Primaria)

Recursos para el primer ciclo de Educación Primaria, Blog con recompilación de recursos variados

Sereas sen cadeas, blog con recursos para a etapa de educación infantil.

Enlaces educativos CEIP Quinta Porrúa, Santander

Educalandia, Recursos clasificados por ciclos para educación infantil e primaria.

DocentesTIC, Recompilación de recursos para a integración das TIC, para infantil e primaria

Actividades para aprender xeografía.

Tamén podemos utilizar Google Maps, para actividades de xeografía, orientación espacial, itinerarios, etc) no seguinte enlace http://maps.google.es/ . Tamén o SIXPAC, Sistema de Información Xeográfica de Parcelas Agrícolas, con maior definición e que permite medir distancias e áreas de parcelas, en http://emediorural.xunta.es/visor5/.  Se aínda somos máis ambiciosos podemos descargar a aplicación Google Earth.

4.3. Recursos para o encerado dixital interactivo (EDI)

Usando o Encerado Dixital Interactivo

.

 

5. Outros recursos de apoio:

5.1. Redes sociais de docentes e outros puntos de encontro:

Internet en el Aula, red social docente, formada a día de hoxe por máis de 7.500 profesores de España e Latinoamérica. É un punto básico de encontro e unha boa axuda á formación docente. Este servizo ofrece foros, creación de grupos (máis de 140), blogs, etc.

Internet en el Aula, os mellores recursos educativos para educación primaria. Unha selección de enlaces con recursos educativos para educación primaria.

Planeta Educativo, Sindicación de Blogs de temática educativa. Un espazo fundamental para seguir a actualidade dos blogs de temática educativa a nivel español.

5.2. Blogs de ámbito TIC:

As TIC no CEIP A Rúa, Blog da comisión TIC do CEIP A Rúa, Cangas do Morrazo

TIC en Quintela, Blog do equipo TIC do colexio de Quintela, Moaña.

Blog que promove o uso das TIC nas aulas

Web da Rede TIC da Consellería de Educación

Curso online de mecanografía

5.3. Blogs con recompilación de recursos para o Departamento de Orientación, PT e AL :

Blog de departamento de Orientación. Moi bo. Moitos recursos para PT, AL…

Blog con moitos recursos de apoio para PT e AL.

Páxina para traballar as técnicas de estudo co alumnado

Blog de Orientación Educativa, CEIP A Rúa, Cangas do Morrazo

5.4. Blogs ou webs con recompilación de recursos variados

Recursos educativos para mestres/as, Blog de Xosé Vidal, con recompilación de recursos web para infantil e primaria.

Recursos educativos en internet, José Ramón Gómez Pérez

Recursos didácticos con Internet Blog: Internet (como recurso) docente

Web de Norberto Blanco Dorrío , creada xa no ano 2003, é unha das máis veteranas e representativas no campo do ensino en Galicia. Recompila unha serie de recursos útiles para a súa aplicación nos centros educativos de educación infantil e primaria, clasificándoos por temas e ciclos educativos. Asemade recolle unhas ligazóns de interese básico para os docentes galegos. Fundamental tela sempre a man, como unha páxina de inicio

5.5. Xogos

Jueduland Contén unha recompilación de máis de 800 sitios web. Atopamos actividades clasificadas por áreas, materias, etapas educativas, cursos de educación primaria, etc.

De seguido presentamos un listado de webs con xogos, especialmente para a etapa de educación infantil, pero tamén para primaria:

• O recuncho dos xogos
• E comeron felices (Médicos sen fronteiras)
• O preguntoiro
• El buho Boo
• Le poisson rouge
• A vaca Connie
• Vedoque
• Pequenet
• Las tres mellizas
• Childtopia
• O ovo de chocolate
• Mundopeque
• Os lunnis
• Atención e memoria
• Penso e xogo
• Recursos ciberfamilias
• Biodiverciudad
• Fundación biodiversidade
• Diversión para nenos (Eva Velázquez)

5.6. Webs de portais institucionais

Portal de contidos educativos da Xunta de Galicia

Banco de Recursos do Portal Educativo da Junta de Extremadura. Moi bo.

Banco de Imaxes e Sons

Recursos Educación Primaria

5.7. Wikis a modo de directorio de recursos TIC

Recursos en Red, de José Ramón Vidal Calvelo. Clasifica en : Entrenamiento, Actividades, Recursos, Enlaces, Juegos e Práctico.

ReDe, Recursos para a diversidade educativa, tamén de José Ramón Vidal.

Recursos gratuítos, de Manuel López Caparrós. Clasifica en: Software, Recursos, Diseño, Web 2.0, Vocabulario, Wikis educativas e Contenidos Digitales.

Wikirepo Repositorio educativo do CEP Castilleja de la Cuesta

Medicamentos xenéricos ou de marca?

Medicamentos xenéricos ou de marca?

Estás de acordo en que na sanidade pública se aforren cartos apostando polos medicamentos xenéricos sempre e cando existan como alternativa aos medicamentos de marca?

Prefires unha marca branca no supermercado cando che garanten unha calidade similar no produto pero a un prezo máis económico?

Prefires apostar polas economías locais, respectuosas co seu contorno, antes que polos produtos das grandes multinacionais do mercado?

Defendes os valores das minorías, da interculturalidade, das identidades particulares, das linguas minoritarias?

Eres un profesional comprometido que ten na coherencia das súas accións un principio a seguir? Nun día frío de inverno prefires ter todas as ventás da túa casa pechadas para aforrar en calefacción, e non entendes o de aqueles/as aos que non lles preocupa ter unhas ventás pechadas e outras abertas?

Pensas que compartir os coñecementos e cooperar é un valor máis noble que competir e buscar primeiro o beneficio persoal?

En caso favorable, a túa aposta no mundo das tecnoloxías da información e da comunicación, e en concreto no mundo do software, debe ser polo software libre.

 

A túa aposta é polo Software Libre

Xa que:

- Permite aforrar importantes custos económicos en licenzas de software á Administración educativa, ao profesorado e ás familias do alumnado.

- Moito está traducido a linguas minoritarias, entre elas a lingua galega.

- Pasarías a formar parte dunha gran comunidade de persoas que participan altruistamente compartindo os seus coñecementos.

- Encaixa dentro do círculo das eleccións coherentes dun profesional da educación crítico e comprometido.

- Contribúe ao desenvolvemento do sector tecnolóxico local.

- Valora por encima de todo unha actitude ética ante a vida antes que outra meramente técnica ou tecnolóxica. A de compartir o coñecemento, traballar en equipo, ser solidario e non deixarse atrapar polo ruído do mercado.


Por que queremos software libre no ensino público obrigatorio?

Argumentos para o profesorado

Argumentos para os pais e nais do alumnado

Escola 2.0: Dez razóns para elixir software de fontes abertas na educación (CENATIC, Centro Nacional de Referencia de aplicación das TIC baseadas en fontes abertas)

O código aberto é un modelo educativo en si mesmo libre, democrático, sostible e tecnolóxicamente competitivo

 

Non existe liberdade sen coñecemento

Non existe o coñecemento en termos absolutos, e tampouco a liberdade. Todos os días aprendemos algo novo, novas experiencias e novas reflexións sobre esa experiencia modifican e amplían o noso coñecemento da realidade. Igual sucede coa liberdade, nacemos libres só como estado potencial, pero é o coñecemento o que pon rostro a esa liberdade, que como aquel non deixa de conquistarse no día a día.


O uso da tecnoloxía é neutral en valores?

As tecnoloxías son neutrais dende unha perspectiva dos valores? En todo caso o uso das tecnoloxías non o é. En posicións extremas poden utilizarse para dar vida ou para quitala. Co uso que lle demos beneficiamos certas tendencias sociais e minusvaloramos outras. A nosa decisión si importa.

Non nos importan as TIC?

Algúns profesores aínda son reticentes a utilizar os ordenadores, cren que cun pouco de sorte poderían xubilarse sen aprender a utilizalos ou dándolles o menor uso posible, e en todo caso non teñen o menor interese en coñecer con quen se relacionan... bástalles con que funcionen, con que ao darlle a unha ou dúas teclas precisas obteñan a resposta esperada. Pero...

Cando che poñen a comida no prato... ¿non te preguntas de onde procede, quen a produce, a quen van destinados os cartos que pagaches por ela?... nese caso segue así que vas por bo camiño.

Se, pola contra, eres unha persoa con conciencia social, á que si lle importa saber de onde vén a comida que ten no prato cada día, quen a produce, en que condicións, e a quen chegan os cartos que paga por ela... entón tamén che preocupa saber quen pon o software no teu ordenador e as implicacións que ten que uses un tipo de software e non outro. Os teus actos (tan sequera as túas decisións) de usar un tipo ou outro de software favorecen ou promocionan determinados tipos de consecuencias sociais. Se usas software privativo favoreces un modelo económico onde unhas poucas multinacionais xeran a práctica totalidade do mercado, favoreces as prácticas de piratería de software, axudas a que os teus alumnos/as se "fidelicen" con determinadas marcas e non sexan capaces de ver máis alá.
Se usas software libre pasas a pertencer a unha comunidade solidaria que produce e usa ese software de xeito altruísta, promocionas condutas de colaboración e de compartir os coñecementos, apoias ás minorías sociais que defenden os seus rasgos identitarios, etc.

Que é o software libre?

Neste enlace atopamos unha introdución ao  software libre


A Administración utiliza software libre?

Dez razóns para que a Administración libere software

    * O artigo 11 do Real Decreto 4/2010, establece literalmente que “as Administracións públicas usarán estándares abertos, así como, no seu caso e de forma complementaria, estándares que sexan de uso xeneralizado polos cidadáns”.

Este punto obriga ás administracións a utilizar estándares abertos; falando en términos estritos, esta obriga supón que os formatos dos arquivos que manexa e a administración nas súas comunicacións cos cidadáns, tamén deben ser libres, é decir, a Administración debe admitir un documento redactado en Open Office, pero non está obrigada a admitir un documento Word.


Outros enlaces para saber máis:

Blog xosevidal
Blog CEIP A Rúa
Blog TIC CEIP A Rúa

Internet en el Aula- Grupo de Software Libre

Presentación do Plan de Acción 2010 en materia de software libre e de fontes abertas (FLOSS) da Xunta de Galicia

• A Secretaría Xeral de Modernización promoverá e fomentará o uso do software libre en colaboración con todos os axentes implicados a través dun plan de acción dotado con 800.000€.
• No ámbito educativo os 14.000 ultraportátiles do Proxecto Abalar terán un sistema operativo baseado no software libre.

Educación
A promoción do emprego do FLOSS na educación primaria e secundaria realizarase mediante unha serie de iniciativas lideradas pola Consellería de Educación para dalo a coñecer entre a comunidade educativa. Así, fomentarase a tradución ao galego de solucións baseadas en software libre e de fontes abertas, formase ao persoal docente no uso de solucións de software libre; despregarase un servidor de centro con solución TIC baseada en Floss nun mínimo de 50 centros e licitaranse os 14.000 ultraportátiles do Programa Abalar con sistema operativo GNU/Linux e paquete ofimático de software libre e de fontes abertas. Tamén se despregará un proxecto piloto de aulas baseadas en solucións FLOSS e da iniciativa “Webs dinámicas” nun mínimo de 500 centros que lles permitirá dispoñer dun portal web, dunha plataforma de teleformación e galería de imaxes con aplicación FLOSS.

Ver a noticia completa na web de Mancomun.org

Mapa conceptual do Software Libre

Fontes: GALPon ; Bulma (elaborado por René Mérou)

Carta aberta do Grupo do GLUG á Xunta da Galiza

Publicado na web de GLUG (Grupo de Usuarios de GNU/Linux da Galiza). Enviado por Denís en 16 Xullo, 2009 - 17:10.

Como bastantes xa saberedes, o goberno do Partido Popular ven de publicar un plano estratéxico para as novas tecnoloxías que, semella, substitúe ao anterior Plano Estratéxico Galego para a Sociedade da Información.

O PEGSI representaba, con todas as suas carencias, unha aposta forte polo Software Ceibe e o novo plano da Xunta ignora na sua totalidade estes temas.

É por iso que por toda a rede están a se mobilizar asociacións e indivíduos para lles facer chegar aos dirixentes da Xunta o seu desacougo, e o GLUG únese a estas iniciativas co envío dunha carta Certificada á segredaría Xeral de Modernización.

Podedes lela no enlace en GLUG

Migrando ao software libre nas escolas

O inicio de curso é un bo momento para introducir innovacións que afectan dun xeito estrutural ao funcionamento dun centro educativo. Unha delas é a migración ao software libre.

Achegamos dous documentos con argumentos a favor da utilización de software libre nas escolas, un dirixido especificamente ao profesorado, e un segundo dirixido aos pais e nais do alumnado.

Razóns para o profesorado : apélase en primeiro lugar á responsabilidade profesional docente (toma de decisións argumentada no saber profesional), en segundo lugar a razóns éticas (maior coherencia cos valores sociais promovidos dende a escola: traballo compartido, traballo en equipo, solidariedade social...) e por último a razóns prácticas (menores custos económicos, maior seguridade...)

Razóns para os pais e nais do alumnado: os argumentos van na mesma liña, neste caso substituíndo a responsabilidade profesional polo responsabilidade materna e paterna.

Podo escribir os versos máis tristes esta tarde

Descanse en Paz

María Amelia López Soliño, autora do blog A mis 95 años faleceu o 20 de maio de 2009 ás 6 da mañá.

Non quero bágoas nin frores
Só quero a pedra de abalar dos meus amores

Na defensa da legalidade

Publicado no blog: http://ceiparua.blogspot.com/2009/06/na-defensa-da-legalidade.html

ANTE O PROCEDEMENTO ABERTO POLA CONSELLERÍA DE EDUCACIÓN E ORDENACIÓN UNIVERSITARIA DE CONSULTA AOS PAIS E NAIS DO ALUMNADO DOS COLEXIOS PÚBLICOS E CONCERTADOS SOBRE O ENSINO DAS LINGUAS, QUEREMOS EXPRESAR AS SEGUINTES REFLEXIÓNS:

1.- A Lingua Galega na escola.

A actual situación de tratamento e uso da Lingua Galega nas escolas é a que quedou establecida no Plan Xeral de Normalización da Lingua Galega, elaborado por ducias de cualificados profesionais nun traballo serio e con rigor científico, e aprobado por unanimidade no Parlamento de Galicia o 21 de setembro de 2004.

Neste Plan establecese para o Ensino obxectivos como:

• Esixir o cumprimento da lexislación sobre o uso da lingua galega no sistema escolar de xeito universal e incondicionado e conseguir que en todos os centros educativos de Galicia exista unha planificación lingüística adaptada ás súas especificidades e orientada ao obxectivo legal de acadar unha boa competencia nas dúas linguas oficiais.
  

• Garantir unha ampla oferta educativa en galego nos primeiros treitos educativos e na aprendizaxe da lectoescritura, na perspectiva de que este idioma se converta na lingua primeira do sistema educativo en Galicia.
  

• Lograr que o ensino obrigatorio lle garanta unha boa competencia en lingua galega a todo o alumnado e que repercuta de forma positiva no seu uso, axudando así a superar o desequilibrio social no que se atopan o galego e o castelán.
  

Para o cumprimento destes obxectivos articulouse o Decreto 124/2007, do 28 de xuño, polo que se regula o uso e a promoción do galego no sistema educativo, que establece...

• Educación infantil: Na etapa de educación infantil, o profesorado usará na clase a lingua materna predominante entre o alumnado, terá en conta a lingua do contorno e coidará de que o alumnado adquira, de forma oral e escrita, o coñecemento da outra lingua oficial de Galicia, dentro dos límites propios da correspondente etapa ou ciclo.
  

• E. Primaria: Impartiranse obrigatoriamente en galego as áreas de matemáticas, coñecemento do medio e educación para a cidadanía, garantindo a competencia lingüística propia do nivel nas dúas linguas oficiais da comunidade autónoma.

Os profesionais do ensino sabemos que con estas medidas non se está a favorecer á lingua galega sobre a castelá, senón a compensar o desequilibrio que na sociedade existe a favor do castelán. Se non se potencia o galego na escola,... ¿en que outros ámbitos poden os nenos e nenas estar, hoxe en día, en contacto coa lingua autóctona?

Dende esta Escola, que xa con anterioridade ao Decreto viña aplicando estas medidas de apoio á lingua propia, podemos afirmar con resultados na man, que potenciar a aprendizaxe en galego nunca foi causa que impedira acadar unhas competencias educativas satisfactorias.

2.- A consulta ás familias.

A consulta aos pais e nais do alumnado escolarizado en colexios públicos e concertados que agora está levando a cabo a Consellería a través dos centros de ensino, deseñada á marxe da comunidade educativa e facendo responsables da mesma aos directores/as dos centros, é un documento pouco serio, carente de rigor científico e cheo de irregularidades na metodoloxía de distribución e no procesamento de datos, que farán pouco fiables os seus resultados:

• Acaso un/a neno/a de 3 anos pode ser responsable de levar e traer unha enquisa?
• Quen garante que a enquisa foi cumprimentada polo pai ou nai?
• Que seguridade pode ter un pai ou nai que as súas opinións vaian ser lidas por alguén? Quen vai tabular os datos, en presenza de quen?...
• Por que unha familia que ten tres fillos terá tres votos e a que ten un único fillo/a só un voto?
• Por que poden opinar familias que para o próximo curso xa non terán fillos no ensino obrigatorio?
• Por que os que terán fillos en Infantil-3 anos para o próximo curso, non poden opinar?
• E os dos cursos vindeiros?
  

Esta consulta é tendenciosa cando propón unha resposta que provoca engano, como “todo en galego” para a opción de continuar coa legalidade actual, ou sexa o 50 % das materias en galego. Si, hai letra pequena, pero sabemos que tipo de documentos usan esa artimaña. É fácil que moitas familias se opoñan a que se ensine “todo en galego”.

Ademais, pode incurrir en ilegalidade por incumprir a normativa básica da Lei 15/1999, de 13 de decembro, Orgánica de Protección de Datos (LOPD).

A verdade é que costa pensar que un procedemento coma este, estea organizado por un organismo como a Consellería de Educación, da que agardamos unha elevada responsabilidade polo importante cometido que ten para o País.

3.- O papel da Consellería de Educación.

As leis obrígannos a todos. Mal vamos se os que as teñen que aplicar empezan por colocarse á marxe delas.

A Lei de Normalización Lingüística de Galicia (Lei 3/1983, do 15 de xuño, aprobada gobernando o Partido Popular), di:

Título III. Do uso do galego no ensino

Artigo 12.1. O galego, como lingua propia de Galicia, é tamén lingua oficial no ensino en tódolos niveis educativos.

Artigo 13.2. As Autoridades educativas da Comunidade Autónoma arbitrarán as medidas encamiñadas a promove-lo uso progresivo do galego no ensino.

Está claro que o actual Goberno da Xunta de Galicia, non está a favor de cumprir a Lei, e como escusa argalla esta impresentable consulta, coa que xustificará que non por eles, senón por que o demandan as familias dos escolares, no ensino haberá que deixar a lingua galega reducida a unha presenza testemuñal, coa grave irresponsabilidade de non chegar a acadar os obxectivos que nos marca a lexislación e normativa coa que nos dotamos na democracia.

O sistema educativo como servizo público, a normalización lingüística e o dereito a coñecer o idioma propio de Galiza, son cuestións que afectan ao conxunto da sociedade (pais e nais, profesionais, traballadores, comerciantes,... e cidadanía en xeral) e en ningún caso pode xustificarse unha decisión que afecta a todos/as só coa opinión persoal (e en moitos casos non informada) dunha soa parte. A lingua é o patrimonio cultural e histórico de máis valor de Galicia e compétenos a todas e todos os galegos e galegas a súa defensa e promoción.

Enquisas sobre as linguas

A Coordinadora Galega de Equipos de Normalización e Dinamización Lingüística (CGENDL) elaborou un tríptico informativo dirixido ás familias do alumnado dos centros educativos de Galicia, para clarificar aspectos da enquisa que vai realizar a Xunta a pais e nais sobre preferencias de idiomas.

From END

O seu obxectivo é ofrecer información rigorosa sobre a aprendizaxe de linguas no noso ensino nun escenario problemático como o actual, determinado por intereses alleos aos estritamente pedagóxicos e que están ameazando a convivencia nos centros.

Á falta dunha campaña informativa institucional e ante a inminente distribución por parte da administración educativa dunha enquisa ás familias carente de rigorosidade científica e de fiabilidade, a CGENDL quere apostar polo dereito dos nenos e nenas a ser igualmente competentes en galego e castelán abrindo un debate real sobre as medidas que temos que adoptar para conseguir que dominen plenamente as dúas linguas, tal e como establece a LOE.

Recollemos de seguido máis documentación e unhas cantas valoracións da comunidade educativa ao redor da citada enquisa:

1. Lei 3/1983, do 15 de xuño, de normalización lingüística, en especial o título III.

2. Sobre a consulta da Consellaría de Educación. Texto consensuado entre diferentes organizacións.

3. Boletín do MRP Nova Escola Galega

4. Discurso pronunciado por Agustín Fernández Paz con motivo da celebración dos XXVI Premios Xerais, o pasado 6 de xuño, publicado no blog O Segrel do Penedo.

5. STEG. A Consellería de educación persegue a liberdade de expresión

6. Manifesto do Colexio Oficial de Psicoloxía de Galicia, no blog Trafegando Ronseis.

7. O ILG advírtelle a Feijoo do "dano gravísimo" ao prestixio social da lingua

 

Software libre: súmate a unha boa causa

Convén que o profesorado comece a poñerse as pilas con isto das TIC e a perderlle o medo ao mundo dos ordenadores e da internet. Ou iso ou acabaremos converténdonos -se aínda non o somos- en dependentes dixitais.

E temos que comezar pola cementación se queremos construír un edificio sólido e coherente. A cementación radica no hardware e no software que temos instalado nos equipos. Non son decisións irrelevantes, pois desa decisión van depender outras moitas.

Precisamos canto antes asumir unha conciencia nítida das implicacións que esas decisións impoñen, e que afectan non só ao ámbito da técnica, senón e aínda en maior medida aos ámbito da ética e da filosofía educativa de cada centro.

FACUA (Organización de consumidores) pide que os ordenadores para o alumnado de primaria vaian equipados exclusivamente con software libre.

O PSOE propón que nos portátiles para escolares corra software libre, no diario Público

A mesma noticia, en Vieiros.

iUnika: portátil libre, solar e biodegradable

No diario El País recóllese a noticia da empresa madrileña iUnika que fabricará un portátil de prezo reducido -entre 130 e 200 euros-, comprometido con programas de software libre e o ecoloxismo.

Na páxina oficial de iUnika recóllense as características do mini-PC.

Proxecto IKASYS: ordenadores nas aulas nas ikastolas vascas

Este curso iniciouse nalgunhas Ikastolas vascas esta experiencia piloto de integración dos ordenadores nas aulas. Podedes ver as características do proxecto pinchando no enlace de abaixo. Está resumido nun par de vídeos. Destacamos o seu funcionamento baixo software libre, neste caso coa distribución de GNU/Linux Ubuntu e aplicacións propias desenvolvidas en software libre.

"O alumnado  dispón dunha serie de actividades coas que se quere conseguir a sistematización de aprendizaxes puntuais dirixidas ao desenvolvemento das competencias. Convén ter en conta que o proxecto foi creado para dar resposta curricular axeitada a algunhas necesidades habituais concretas no proceso de ensino-aprendizaxe. A súa aplicación é polo tanto limitada e non pretende dar resposta a toda a intervención educatica na aula".

Neste caso concreto o uso do ordenador limítase a unha especie de actividades de reforzo educativo. Este enfoque pode ser válido se se considera unha achega puntual. De todos os xeitos, unha utilización realmente educativa desta tecnoloxía debería centrarse no uso do traballo colaborativo, así como na busca, selección, procesamento e comunicación da información, o referente fundamental da competencia en TIC.

Ordenadores portátiles para os nenos e nenas de 5º de Primaria

O proxecto Escola 2.0 anunciado polo goberno ten tres soportes básicos:

• A dotación tecnolóxica das aulas,
• Conexión inarámica a prezo reducido e,
• Un ordenador portátil para cada neno.

Os primeiros en recibilos serán os máis de 400.000 alumnos de 5º de primaria que se esperan para o próximo curso.

Pero esta "boa nova" ofrece máis sombras que luces:

1. A que intereses serve esta iniciativa e qué empresas están detrás dela?
2. Que sucede coa formación do profesorado?
3. Quen vai cuidar do correcto funcionamento destes equipos?
4. Con que sistema operativo funcionarán?
5. Que responsabilidade terán os nenos sobre os seus equipos, en caso de roubo, problemas de seguridade en internet...?
6. Quen forma ás familias do alumnado para un uso responsable destes equipos?
....
Estas e máis cuestións están tratadas no artigo de Eduardo Larequi, no blog La bitácora del Tigre.
As operadoras de internet tampouco o ven claro, neste artigo de El País.

En relación coa pregunta número 4, relativa ao sistema ou sistemas operativos que levará instalado por defecto o ordenador, estase xestando tamén unha gran polémica, porque esa non é unha decisión politicamente neutral e pode supoñer un gran despilfarro de recursos económicos. Porque pagar por un produto (licenzas de Microsoft) que dispón de alternativas que son libres, legais e gratuitas?

Ver noticia ampliada no diario Público

A Asociación Hispalinux considéraa a maior estafa dos últimos 30 anos.

Richard Stallman, a cabeza máis representativa do movemento do software libre e de GNU/Linux acusa directamente ao goberno de vender o futuro do país á Microsoft, empresa que domina o monopolio do software privativo (de pago). Stallman pregúntase: Por qué quere regalar Microsoft copias case gratuitas (do seu programa) a escolas e nenos? É como regalar drogas aditivas, xa que a primeira dose é gratis pero, despois de ser dependente, tes que pagar".
Ver noticia ampliada neste enlace do diario El País (son tamén moi interesantes os comentarios).
A mesma noticia neste enlace de Yahoo noticias.

Podemos ampliar máis información sobre o uso de software libre na entrada do blog CEIP A Rúa : Software libre nas escolas de primaria ou Windows?

Tamén merecen especial consideración os problemas de seguridade que presenta para os nosos nenos e nenas utilizar software privativo non legal, e por extensión aquel software privativo legal pero que non se actualiza diariamente con antivirus e programas de detección e eliminación de malwar. Ver na entrada do blog CEIP A Rúa Internet segura para nenos (II).

Facemos un chamamento ao profesorado e aos seus sindicatos, ás asociacións de pais e nais e aos demais axentes da comunidade educativa para que tomen postura neste asunto, que consideramos de vital importancia. A elección entre software libre ou software privativo nas escolas debe facerse de xeito argumentado e CONSCIENTE, como toda decisión que competa ao ámbito da educación dos nosos fillos. É demasiado arriscado deixala nas mans da fortuna.

O profesorado do ensino primario e secundario en Galicia está elaborando un documento consensuado contando coa colaboración dos grupos galegos de Software Libre, no que pode participar calquera persoa interesada na implantación efectiva e eficiente das TIC no ensino galego.

Internet segura para nenos (II)

Hoxe estivo connosco no colexio unha persoa responsable da sección de delitos tecnolóxicos da Garda Civil de Pontevedra para conversar co alumnado de 5º e 6º cursos sobre os perigos dun uso inapropiado de internet.

Informounos moi especialmente dos seguintes asuntos:

1. O perigo que supoñen os virus no noso ordenador: pódennos roubar contrasinais, roubarnos os cartos, roubar información persoal do ordenador, ralentizar ou estropear o funcionamento do ordenador, terceiras persoas poden cometer delitos que despois se nos poden imputar a nós co risco de poder ir ao cárcere, etc.

2. Os perigos dos chats tipo "Messenger". Agregamos a persoas descoñecidas sen valorar o perigo que iso supón, pois esas persoas poden ter malas intencións e facernos dano. Poden obter de nós facilmente información íntima: datos persoais, direccións, números de teléfono, gustos, etc. para logo utilizalos na nosa contra.

Ofreceunos as seguintes recomendacións a seguir:

1. Para os virus: nunca utilizar software que non sexa legal, pois non se actualiza (por exemplo o sistema operativo windows ou microsoft office) e son unha fonte moi propicia para os virus informáticos. O máis recomendable é:

a) Borrar Microsoft Office (Word, Excel, Powerpoint...) do noso ordenador, se o temos como copia ilegal (lembrar que o prezo legal anda nun mínimo de 200 euros), e instalar no seu lugar Open Office, (pincha no enlace para descargar) unha suite ofimática con procesador de texto, folla de cálculo, presentacións, etc. de software libre, e polo tanto legal e gratuito, que se actualiza a miúdo.

b) Eliminar do ordenador o navegador de internet se o tedes ilegal (O máis extendido é Internet Explorer) e utilizar no seu lugar un navegador de software libre, legal e gratuíto, como por exemplo Mozilla Firefox.


c) Borrar o sistema operativo Windows, tamén no caso de telo ilegal, e instalar por exemplo unha distribución de GNU/Linux, sistema alternativo de software libre, e polo tanto legal e gratuíto, mantido pola comunidade do software libre e con actualizacións constantes. Unha das distribucións máis populares é a Ubuntu 9.04, que podedes descargar desde aquí.


Hoxe en día a utilización do sistema operativo e as aplicacións en software libre son ao menos tan sinxelas coma co sistema operativo Windows, e con entornos gráficos máis personalizables e tuneados máis vistosos (ideal para os nenos e rapaces).

Lembrar, non obstante, que o feito de ter software libre funcionando no equipo protexe contra os virus, pero non contra outro tipo de prácticas que son responsabilidade plena do usuario, como por exemplo ofrecer información persoal nas redes sociais, cousa que non se debe facer nunca.

Os pais e nais teñen un traballo inexcusable na educación e formación dos seus fillos no uso responsable de internet. Porque aquí só hai dous camiños posibles, que o usuario controle a máquina e o software a través do coñecemento, ou que sexa a máquina e o software o que controle ao usuario e o convirta na súa vítima. A sociedade das tecnoloxías da información e da comunicación está chamando ás nosas portas e os seus golpes son cada vez máis intensos, non nos queda outra que agarrar o touro polos cornos, e non podemos permitir que os nosos fillos saiban máis ca nós. Como mínimo teremos que aprender ao lado deles e guialos non só no camiño da técnica, senón e sobre todo no camiño da ética.

A Administración Educativa está incitando abertamente ao fraude e á piratería do software. Instala nos seus equipos software privativo da marca Microsoft, que abusa do seu monopolio no mercado e que ten un custo económico determinado para a Administración e tamén para os usuarios. Ao ser utilizado nas escolas condiciona que o alumnado e as súas familias utilicen nas súas casas o mesmo software, entre outras cousas por problemas de formatos. E as familias deben gastarse os cartos en mercar o software ou optar pola vía da ilegalidade e obtelo gratis no mercado negro. Xeralmente elixen esta segunda opción. E todo iso cando existen no mercado alternativas de software libre e gratuíto (como por exemplo GNU/Linux ou Open Office) plenamente válidas. Dominan os intereses dos monopolios de certas empresas sobre o ben común da sociedade.

Dese xeito os nosos nenos e nenas acaban converténdose en traballadores involuntarios de Microsoft, servindo á esta gran empresa, pois non é preciso recordar que gran parte do seu éxito radica no labor de formación que uns usuarios se dan a outros para aprender a manexar o software. De aí saca Microsoft gran parte da súa fortuna. E esta nube de traballadores tan sequera recibe un euro a cambio! Pola contra, aprenden a través do currículo oculto a desexar as marcas comerciais polo seu valor mediático, a aceptar o individualismo e a competición persoal como un ben social e, como mal menor, a converterse en piratas tecnolóxicos, en ilegais, é dicir, a estar fóra da lei.

Pola ética no ensino e para imaxinar unha sociedade solidaria, é preferible que os nosos nenos e nenas se sumen á comunidade do software libre, usando e distribuíndo o software, sen pedir un euro a cambio, e de xeito legal, libre e gratuíto. Aprenderán valores de colaboración, de compartir o coñecemento, de solidariedade, aprenderán máis a nivel técnico (podemos acceder ao código fonte dos programas) e estarán máis protexidos dos perigos da rede.

Compromiso democrático na defensa do software libre

Publicado en GALPon, Mar, 05/05/2009 - 19:00

Coñecemos ben os síntomas que causan os monopolios: debilidade democrática, dependencia tecnolóxica, corporativización dos procesos regulatorios, corrupción estrutural da Administración Pública. Levamos anos nese punto exacto.

Ante as eleccións ao Parlamento Europeo diversas asociacións de software libre, comprometidas na defensa das liberdades dixitais, queren situar no debate central da futura política de Estado, a necesidade de que as infraestruturas informáticas públicas se desenvolvan sobre software libre.

Software libre nas escolas de primaria ou Windows?

Invitamos a participar aos pais e nais e ao profesorado nun debate de gran relevancia, dada a trascendencia que está a acadar o desenvolvemento das Tecnoloxías da Información e da Comunicación (TIC) nas escolas, a propósito dunha noticia que informa sobre a intención do goberno de Zapatero de regalar un portátil a cada alumno de primaria nos vindeiros anos, pero con software privativo instalado, da multinacional Microsoft, sen tan sequera terse sacado a concurso público. Tamén se informa nesta entrada do diario El País.

O debate está servido, con dúas opcións extremas:

1. Aceptar o software de Microsoft (Windows e Office), unha marca que ten o monopolio no sector, e que ten intereses empresariais concretos para incluso regalar o software se fose preciso (crear potenciais usuarios para o futuro, dependentes dos seus produtos)




2. Defender o uso exclusivo de software libre nas aulas (GNU/Linux, Firefox, OpenOffice...). Que o software sexa libre implica entre outras cousas que tamén é legal distribuír copias sen pagar licenzas e acceder ao código fonte dos programas. Para saber algo máis ver neste enlace de introdución ao software libre.


O software libre é unha especie de medicamento xenérico fronte ao de marca, se facemos unha analoxía coa industria farmacéutica. Para que imos pagar máis os usuarios por un produto que nos ofrece basicamente as mesmas prestacións?

No debate entran aspectos de puro utilitarismo técnico, económicos... pero tamén, e tal vez isto sexa o máis importante ao falar de educación, aspectos éticos e filosóficos... pois no fondo nas escolas estamos deseñando a sociedade do futuro.

Algunhas das razóns a favor do uso do software libre nas escolas:

• por seguridade: ausencia de necesidade de antivirus, internet e conexións máis eficientes e seguras
• por gratuidade e legalidade: miles de aplicacións gratuitas sen necesidade de piratear nada
• por rendemento e ergonomía: capacidades multimedia maiores, estabilidade da execución dos programas e uptime do sistema
• por localización: sistema e aplicacións traducidas nas linguas oficiais do país (case definitivo se é unha cuestión autonómica)

Ver máis razóns aquí:

Razóns para o uso do software libre na escola

Vídeo de Stallman sobre o mesmo tema

Hispalinux censura o custo económico e a dependencia tecnolóxica da "solución" Microsoft para a educación, publicado en GALPon.

Zapatero se equivoca, artigo de Jordi Adell
Software libre en educación infantil y primaria, de Jordi Adell (descargar en .zip)


Razóns a favor do software privativo (Microsoft Windows e Office):

• Uso moi espallado do Windows: coñecémolo de sobra
  
• A posible predilección dos nenos: para xogar usan básicamente Windows (aínda que o mini-portátil non iría cos xogos come-recursos)

Salvemos Microsoft, por Santiago Lamelo, na web da Federación Provincial de APAs da provincia de A Coruña.

Tamén podes seguir o debate aberto na rede social Internet en el Aula.

Máis debate en Zapatero se equivoca
Tamén en Twiter

 

Carta aberta a quen me remite ficheiros en formato .doc

Envioume un arquivo en formato Microsoft Word, un formato privativo e secreto, polo que me é moi difícil de ler. Se me envía o mesmo en texto plano, HTML, PDF ou ODF lereino.

Recibir ficheiros adxuntos en formato Word non é recomendable dado que poderían carrexar algún tipo de virus (véxase http://en.wikipedia.org/wiki/Macro_virus). Enviar documentos de Word pode ser prexudicial debido a que normalmente inclúen información oculta acerca do autor, permitindo a aqueles que o saben espiar as actividades do autor (quizá vostede). O texto que creu borrar podería estar presente e porlle nunha situación embarazosa. Véxase http://news.bbc.co.uk/2/hi/technology/3154479.stm para máis información.

Pero sobre todo, enviar documentos de Word, insta as persoas a utilizar software de Microsoft e contribúe a negarlles calquera outra opción. En efecto, convértese nun alicerce para o monopolio que dita compañía trata de impor, e iso supón un gran obstáculo cara á adopción maioritaria do software libre. Por favor, podería usar outra forma de mandar a información en lugar de Microsoft Word?

Non sei se vostede é consciente da gravidade deste problema cando se utiliza por defecto no ámbito escolar. Condicionamos aos nenos e nenas e ás súas familias a utilizar software de marca, é só dunha determinada marca concreta, que ten un custo económico claro, cando existen outras alternativas no mercado de carácter libre e gratuito que cumpren sobradamente estas funcións. Vostede promociona diariamente dende a escola, por exemplo, que os seus alumnos e alumnas utilicen zapatillas exclusivamente da marca NIKE? Pois debería quedar igualmente de sorprendido se o que utiliza é formatos .doc (exclusivos de Microsoft Word).

Propollémoslle as seguintes recomendacións:

A) Se traballa con Microsoft  Word, utilice formatos alternativos a .doc cando garda un documento  e pensa remitirllo a outra persoa, como por exemplo:

1. PDF: ten como aspecto negativo que non se pode modificar facilmente; a vantaxe que se mantén o formato orixinal independentemente da aplicación coa que o abra. O seu sistema tamén podería ter un programa para converter devandito documento a formato pdf. Faga clic en «Arquivo => Imprimir». Busque entre as impresoras dispoñibles e seleccione o conversor a pdf. Faga clic no botón e introduza un nome para o novo ficheiro cando llo solicite.

2. HTML : pode abrirse tamén cos navegadores de internet. Converter o documento a formato HTML desde Word é bastante sinxelo. Abra devandito documento, faga clic no menú «Arquivo», despois en «Gardar Como», e, na opción «Gardar como tipo», na parte inferior da xanela, elixa «Documento HTML» ou «Páxina Web». Despois faga clic en «Gardar».

3. TXT  (Moi simple, pérdense os formatos, pero serve para unha nota tipo e-mail ou algo polo estilo)

B) Non utilizar Microsoft Word, senón un procesador de textos alternativo e con formatos abertos, como por exemplo OpenOffice. Esta aplicación pódese descargar gratuitamente desde internet e está en lingua galega. Entón o formato por defecto será .ODF (É o formato que utiliza OpenOffice).

Microsoft pode (tal e como recentemente ocorreu en Kenia e Brasil) facer que a policía local faga cumprir leis que prohiben aos estudantes inspeccionar código fonte, prohiben a emprendedores iniciar novas compañías e prohiben a profesionais ofrecer os seus servizos. Por favor, non lles dea o seu apoio.

Traducido dun artigo de R. Stallman

Ver tamén este outro artigo en .pdf, de 2 páxinas, con máis argumentos para non utilizar o formato .doc

Video de Stallman para o FLISOL 2009

Dende o blog de PC TUX enlazamos un vídeo de Richard Stallman onde explica para que é e para que serve o software libre, cales son as liberdades que nos ofrece, e a importancia do seu uso para unha vida ética e en sociedade. Foi elaborado con motivo do FLISOL 2009 (Festival Latinoamericano de Instalación de Software Libre), e dura case media hora.

Video de Richard Stallman para el FLISOL 2009 from Sergio Vallejo on Vimeo

Ubuntu 9.04 Jaunty Jackalope: descargas e vídeo de instalación

Na web de FacilWare atopamos un video titorial de instalación da nova Ubuntu 9.04

 

Dende a páxina de Cesarius Revolutions, pinchando na imaxe de arriba, podes descargar calquera das variantes desta popular distribución de Linux.

 

O goberno prepara un plan para dar un ordenador a cada neno de primaria

Publicado en Radiocable.com

"O presidente do goberno anunciarao en breve. Búscase revolucionar o sistema educativo español.  O obxectivo final deste novo plan do goberno de Zapatero é que cada alumno de primaria dispoña dun ordenador persoal, portátil, para substituír o caderno e os libros".

Resulta moi interesante o debate recollido nos comentarios da noticia (ver máis no enlace de arriba)